کد مطلب:284349 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255

رابطه انسان با خدا
انسانها فطرتی خداجو دارند، چون بر این اساس آفریده شدهاند؛ ولی بر اثر تربیتهای نادرست و بسترهای نامناسب اجتماعی، انحراف و كجی در پرستش و عبودیت آنها راه پیدا كرده است كه البته این كژراهی مادر همه انحرافها و بیراهههاست. در حكومت عدل گستر امام عصر، دین حق، به عنوان تنها راه سعادت، آشكارا بر همگان عرضه میشود و با مظاهر شرك و بتپرستی و كفر برخورد میشود؛ چرا كه هیچ ظلمی از شرك بالاتر نیست.

و اذقال لقمان لابنه و هو یعظه یا بنیّ لاتشرك بالله ان الشرك لظلم عظیم [1] .

بنابراین برای اینكه عدالت و راستی و درستی در عرصههای مختلف زندگی بشر اجرا گردد، لازم است ریشههای شرك و كفر سوزانده شود؛ چرا كه بدون آن، عدالت معنا و مفهومی ندارد. عدالت به معنی راه و رسم صحیح و پسندیده است و توحید و یگانهپرستی در عبادت، راه روشن و درست بندگی است. به همین جهت، سرلوحه برنامههای جهانی مهدوی، كفرستیزی و شرك زدایی است؛ به گونهای كه جامعه بشری جامعهای یگانهپرست و مسلمان گردد.

ابوبصیر میگوید از امام صادق (ع) درباره این آیه شریفه پرسیدم كه میفرماید:

هوالذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین كله و لو كره المشركون [2] .

«او كسی است كه پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند؛ هرچند مشركان خوش نداشته باشند».

آن حضرت در پاسخ فرمود:

والله ما انزل تأویلها بعد قلت جعلت فداك و متی ینزل؟ قال: حتی یقوم القائم ان شاءالله فاذا خرج القائم لم یبق كافر و مشرك الا كره خروجه.... [3] .

به خدا سوگند، هنوز تأویل این آیه نازل نشده است. گفتم فدایت شوم، پس كی نازل می شود؟ فرمود: زمانی كه به خواست خدا قائم (ع) قیام كند. پس در آن هنگام، هیچ كافر و مشركی نمیماند، مگر اینكه از قیام او ناخشنود است....

امام باقر (ع) نیز در توضیح این آیه فرمود:

(وقاتلوهم حتی لاتكون فتنه و یكون الدین كله لله (. [4] .

تأویل این آیه هنوز نیامده است و هرگاه[قائم ما قیام كند، آن كس كه زمان او را دریابد، تأویل این آیه را خواهد دید و هر آینه در آن زمان]دین محمد (ص) به هر كجا كه شب میرسد، خواهد رسید؛ به گونهای كه بر سطح زمین، اثری از شرك نخواهد ماند، همانگونه كه خداوند فرموده[و وعده نموده]است.


[1] لقمان، 13، «و آن گاه كه لقمان به فرزندش گفت ـ در حالي كه او را پند مي داد ـ فرزندم براي خدا شريك قرار مده، زيرا كه شرك ظلم بزرگي است».

[2] توبه، 33.

[3] بحارالانوار، ج 51، ص 60، ح 58.

[4] انفال، 39 «با ايشان جنگ كنيد تا هيچ فتنهاي باقي نماند و دين، همهاش براي خدا باشد».